Direktlänk till inlägg 17 mars 2019
Lever i röken efter dig pappa. Jag saknar dig. Du saknar inte mig. Du finns här men du är inte närvarande. Du finns men du syns inte till. Och jag går i tusen bitar, när jag förstår att du inte vill, känna mig, se mig, höra från mig. Det kopplar inte i min hjärna. Vart någonstans är jag fel. Vart är det som ekvationen blir fel? Vart rasar det? Varför vill jag så gärna veta av dig när du inte vill ha mig? Det kommer kanske alltid att vara obegribligt, hur jag är, luft för dig.
Så är man hemma. En miljon saker att göra och varje vaken minut går till att läsa kurslitteratur, men det är okej. Gud vilket fint sverige man kom hem till. Sommaren har ju nästan kommit? Träden är gröna , likaså gräsmattorna, blommorna blommar och d...